Agenor (mit. grecka) – król Fenicji.
Był synem Posejdona i Libii oraz bliźniaczym bratem Belosa. Jego żoną była Telefassa, z którą spłodził: Fineusa, Kadmosa, Fojniksa, Tasosa i córkę Europę. Istnieją jednak różne wersje co do liczby synów Agenora. Eurypides podaje Kiliksa, Fojniksa i Tasosa. Pauzaniasz podaje tylko Tasosa, a Herodot wspomina o Kadmosie. Czasem jako żonę Agenora wymienia się Argiope lub Antiope, córkę Belosa.
Opuścił Egipt i zamieszkał w Syrii, gdzie rządził miastami Sydon i Tyr. Gdy Zeus porwał Europę, zaczął rozpaczać. Wysłał na poszukiwanie swej córki czterech synów, nakazując im nie wracać, dopóki jej nie znajdą. Żaden z nich nie powrócił z poszukiwań, gdyż wszyscy założyli po drodze miasta, osiedlając się w nich.
Agenor konkurował z Perseuszem o rękę Andromedy. Wkroczył na czele uzbrojonych kompanów na uroczystości ślubne Perseusza i Andromedy, przerywając je i żądając ręki księżniczki. Cefeusz i Kasjopeja, rodzice Andromedy, przeciwni małżeństwu z Perseuszem oświadczyli, że zmuszono ich do zgody na nie i dali Agenorowi pierwszeństwo do ręki córki. Kasjopeja stwierdziła, że Perseusz musi zginąć. Wówczas wywiązała się walka, w której w wyniku liczebnej przewagi Perseusz musiał uciec się do podstępu, chwycić głowę Meduzy i zamienić w kamienie tych, których nie udało mu się pokonać.