Apophis (Apop) – demon zamieszkujący głębiny praoceanu. Był wcieleniem zła i panem ciemności w mitologii

Miał postać ogromnego węża „o złym spojrzeniu” i „złym wyglądzie”; a czasem i z nożami powbijanymi w ciało.
Był zaprzysiągłym wrogiem boga Re, którego chciał pożreć i sprowadzić na świat ciemność. Każdej nocy, kiedy barka słoneczna Re znikała za horyzontem i przelatywała nad krainą umarłych, Apophis i jego słudzy atakowali ją, a przed jego atakami Re bronili Set i inni bogowie. Każdej nocy Apophis odnosi ogromne straty, lecz nigdy nie umiera i każdej kolejnej nocy ponawia atak, mając nadzieję zniszczenia jedynego źródła życiodajnego światła.
Czasami atakuje w dzień, aby przechytrzyć bogów - takie momenty widzimy jako zaćmienie. Dla starożytnych Egipcjan był to czas największej grozy; aby wspomóc bogów, wybiegali na ulice, śpiewali i krzyczeli, próbując odstraszyć węża.
Z Apophisem faraonowie utożsamiali swych wrogów.
Wg. Greków był bratem Heliosa.