Cerber (mit. grecka) – w mitologii greckiej trzygłowy pies, który strzegł wejścia do świata zmarłych - Hadesu. Żył on nieopodal Styksu, gdyż to na nią właśnie natykały się dusze po przewiezieniu przez Charona .
Cerber dla wchodzących dusz był wręcz uprzejmy, lecz nie wpuszczał do Hadesu żywych i nie wypuszczał zmarłych. Jednak Orfeusz udobruchał go śpiewem i grą na lirze. Sybilla prowadząc Eneasza uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem. Według późniejszej tradycji Cerber atakował również przychodzących do piekła. Aby go udobruchać do trumny zmarłych wkładano placek na miodzie.
Ujarzmienie i wyprowadzanie go na ziemię było ostatnią z 12 prac Heraklesa (Herkulesa). Lecz gdy Herakles go uwolnił, potrzebował on tylko jednego skoku by powrócić do swego domu. Uważany był za syna Echidny i Tyfona oraz za brata Ortrosa.
Cerber występuje często w rzeźbie antycznej i malarstwie wazowym. W micie o 12 pracach Heraklesa przedstawiony był jako trzygłowy pies o wężowej sierści.
Według niektórych mitów, Cerber posiada 50 głów, nazywany jest Kerberosem.
