Erynie (mit. grecka) – boginie zemsty, wyrzutów sumienia, kary i gniewu. Mściły krzywoprzysięstwo i przelaną krew.
Historia[]
Należą do najstarszych bogów greckich. Zrodziły się z krwi pokonanego Uranosa, która spadła na Gaję. Niektóre wersje mówią natomiast, że są córkami Hadesa i Persefony.
Ich rzymskimi odpowiednikami były Furie.
Stały na straży nienaruszalności związków krwi, za zbrodnie przeciwko rodzinie ścigały przestępcę nie tylko na ziemi, ale też w Hadesie. Były strażnikami świata umarłego, poddanymi boga Hadesa.
Ścigały przestępcę nieubłaganie pędząc ku obłędowi i śmierci.
Erynie odegrały ważną rolę w trylogii tragedii Oresteja Ajschylosa. Ścigają tam Orestesa oskarżonego o matkobójstwo, symbolizują wyrzuty sumienia. Nie śmiano wymówić ich nazwy ze strachu eumenidami (gr. "dobroczynnymi"). Odstępują od Orestesa, dopiero, gdy uniewinnia go Atena.
W późniejszych czasach jednak podawano ich imiona, a brzmiały one: Alekto, Tyzyfone oraz Megajra.
Wygląd[]
Erynie przedstawiane były ze skrzydłami, rozwianymi włosami, w których biły się wężę, z pochodniami w rękach, z twarzami wykrzywionymi wściekłością.