Nie podano opisu zmian Znacznik: VisualEditor |
XKatexNekox (tablica | edycje) m (Poprawienie jednego wyrazu.) Znaczniki: VisualEditor apiedit |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
Erynie przedstawiane były ze skrzydłami, rozwianymi włosami, w których biły się wężę, z pochodniami w rękach, z twarzami wykrzywionymi wściekłością. Ścigały przestępcę nieubłaganie pędząc ku obłędowi i śmierci. |
Erynie przedstawiane były ze skrzydłami, rozwianymi włosami, w których biły się wężę, z pochodniami w rękach, z twarzami wykrzywionymi wściekłością. Ścigały przestępcę nieubłaganie pędząc ku obłędowi i śmierci. |
||
− | Erynie odegrały ważną rolę w trylogii tragedii ''Oresteja'' Ajschylosa. Ścigają tam [[Orestes]]a |
+ | Erynie odegrały ważną rolę w trylogii tragedii ''Oresteja'' Ajschylosa. Ścigają tam [[Orestes]]a oskarżonego o matkobójstwo, symbolizują wyrzuty sumienia. Nie śmiano wymówić ich nazwy ze strachu eumenidami (gr. "dobroczynnymi"). Odstępują od Orestesa, dopiero, gdy uniewinnia go Atena. |
W późniejszych czasach jednak podawano ich imiona, a brzmiały one: [[Alekto]], [[Tyzyfone]] oraz [[Megajra]]. |
W późniejszych czasach jednak podawano ich imiona, a brzmiały one: [[Alekto]], [[Tyzyfone]] oraz [[Megajra]]. |
Wersja z 15:09, 8 mar 2017
Szablon:Bóg grecki
Erynie (mit. grecka) – boginie zemsty, wyrzutów sumienia, kary i gniewu. Mściły krzywoprzysięstwo i przelaną krew.
Należą do najstarszych bogów greckich. Zrodziły się z krwi pokonanego Uranosa, która spadła na Gaję. Ich rzymskimi odpowiednikami były Furie.
Stały na straży nienaruszalności związków krwi, za zbrodnie przeciwko rodzinie ścigały przestępcę nie tylko na ziemi, ale też w Hadesie. Były strażnikami świata umarłego, poddanymi boga Hadesa.
Erynie przedstawiane były ze skrzydłami, rozwianymi włosami, w których biły się wężę, z pochodniami w rękach, z twarzami wykrzywionymi wściekłością. Ścigały przestępcę nieubłaganie pędząc ku obłędowi i śmierci.
Erynie odegrały ważną rolę w trylogii tragedii Oresteja Ajschylosa. Ścigają tam Orestesa oskarżonego o matkobójstwo, symbolizują wyrzuty sumienia. Nie śmiano wymówić ich nazwy ze strachu eumenidami (gr. "dobroczynnymi"). Odstępują od Orestesa, dopiero, gdy uniewinnia go Atena.
W późniejszych czasach jednak podawano ich imiona, a brzmiały one: Alekto, Tyzyfone oraz Megajra.