Harpie (gr. Άρπυια "Porywaczki") – uskrzydlone bóstwa wiatrów, najlepiej znane jako stworzenia porywające dzieci i dusze.
Harpie były córkami Taumasa i Okeanidy Elektry oraz siostrami Iris. Najczęściej wymienia się: Aello („Zawierucha”), Kelajno („Czarna”) i Ocypete („Pędziwiatr”). Żyły na wyspie Strofades na Morzu Egejskim.
Mówiono o związku miłosnym harpii z bogiem-wiatrem Zefirem, z którego miały spłodzić Ksantosa i Baliosa, boskie konie Achillesa.
Wygląd[]
Hezjod (Teogonia) nazywa harpie „pięknowłosymi stworzeniami”. Obraz harpii jako brzydkiej, uskrzydlonej kobiety-ptaka powstał dość późno, wskutek pomylenia tych stworzeń z syrenami. Rzymscy i bizantyjscy pisarze uszczegółowili ten wizerunek. Na wazie w Muzeum Berlińskim harpia trzyma małą figurkę bohatera w każdym szponie, a jej głowa jest podobna do głowy Gorgony, z wybałuszonymi oczami, sterczącym językiem i kłami.
Fineus[]
Fineus, król Tracji, posiadał zdolność przepowiadania przyszłości. Zeus, zły na króla za wyjawianie tajemnic bogów, postanowił go ukarać. Zesłał na niego harpie, które porywały każdy podany mu pokarm, a czego nie mogły porwać zanieczyszczały. Jazon i Argonauci przybyli, by prosić Fineusa o radę, jaką drogę obrać do Kolchidy. Zgodził się on udzielić im wskazówek w zamian za pomoc z harpiami. Zetes i Kalais, skrzydlaci synowie Boreasza, z mieczami w rękach wzbili się w powietrze i ruszyli za harpiami, wypędzając je za morze. Niektórzy twierdzą, że darowali im życie, kiedy zaczęły błagać o litość; wstawiła się za nimi Iryda, obiecując, że powrócą do swojej jaskini i przestaną dręczyć Fineusa. Inni utrzymuję, że tylko Ocypete zawarła taki układ, zaś druga harpia w końcu utonęła w peloponeskiej rzece Tigris, nazwanej potem od jej imienia Harpys. [1]
Pandareus[]
Kiedy Tantal ukradł szczerozłotego psa Rei, oddał go przechowanie Pandareusowi. Kiedy bogowie odkryli, co się dzieje, ukarali Pandareusa i jego żonę, zmieniając ich w kamienie. Osierocone córki małżeństwa, Merope i Kleotera, wychowała Afrodyta, Hera dała im urodę i mądrość, Artemida wzrost i siłę, a Atena nauczyła je robót ręcznych. Nie wiadomo, dlaczego boginie były takie przychylne, jednak Zeus nie ustąpił i kiedy Afrodyta zamknęła się z nimi na Olimpie, wysłał harpie, by porwały dziewczęta i oddały w rece Erynii, by odpokutowały za grzechy ojca.
Przypisy[]
- ↑ Robert Graves "Mity greckie"