Mitologia Wiki
Advertisement

Hekate mit.grecka - bogini czarów, magii, nocy, księżyca, nekromancji, czarnoksięstwa, rozdroży, podziemii, jedyna córka tytanidy Asterii i tytana Persesa.

Hekate według Hezjoda była dobroczynną boginią wielu dziedzin życia - wojny, rady, gier, jeździectwa, rolnictwa, później stała się bóstwem chtonicznym, czyli podziemnym. Jej kult związany był z magią, mrocznym światem duchów i widm. Noce spędzała goniąc z pochodnią w towarzystwie upiorów i wściekłych psów.

Uczyła wielu czarodziejów starożytności m.in. Lamię, Kirke, Medeę.

Podczas tytanomachii popierała Zeusa, dlatego nie została w żaden sposób wygnana.

Według niektórych podań, należała do orszaku Persefony.

Kult[]

Kult Hekate pochodzi prawdopodobnie z Karii w Azji Mniejszej; główne miejsce jej czci to polis Lagina, leżące dzisiaj w południowo-zachodniej Turcji. Innymi ważnymi ośrodkami jej kultu była Samotraka oraz Eleusis. W Grecji miała mniej ważną rolę niż boginie, których kult zawędrował tam wcześniej - Artemida czy Selene.

Była opiekunką kobiet, dlatego jej ołtarzyk stał przed każdym domem ateńskim. Innym powodem, dla którego jej obrazy stawiano przed domem była wiara, że bogini obroni ich przed nieumarłymi Na rozstajach dróg składano jej ofiary z psów.

W rzeźbie klasycznej przedstawiano ją na dwa sposoby: pojedyncza kobieta trzymająca pochodnię albo trzy kobiety ustawione plecami do siebie i skierowane w trzy kierunki. Drugi ze stylów to tzw. Triformis. Według Pauzaniasza pierwszym z rzeźbiarzy, który tak przedstawił Hekate był Alkamenes.

Czasami przedstawiana była jako kobieta tak brzydka, że podczas spotkań z innymi bogami musiała nosić maskę. Nazywana była również ,,Panną na rozdrożach", czy ,,Królową wiedźm".

Advertisement