Isztar, Inan(n)a (mit. mezopotamska) – bogini wojny, płodności i miłości, z czasem stała się główną i jedyną liczącą się boginią panteonu mezopotamskiego; jej kult rozpowszechnił się na całym obszarze Bliskiego Wschodu – w Syrii i Fenicji oraz Anatolii w Babilonii czczona głównie w Uruk w świątyni E-anna („Dom nieba”).
Główne przekazy dotyczące Isztar przedstawiają ją jako córkę boga Ana, blisko związaną z sumeryjskim miastem Uruk. Według innej tradycji była uważana za córkę boga Księżyca Nanny (Sina) i siostrę boga słońca Utu (Szamasza). W odmiennych przekazach uchodziła za córkę Enlila a nawet Enkiego. Siostrą Isztar była bogini Ereszkigal, królowa świata podziemnego Kur. Jej wezyrem (posłanką) była bogini Ninszubur.
Isztar nie ma stałego małżonka, ten fakt jest związany z tym, że jest boginią miłości cielesnej. Nawet z Dumuzim, który często był jej umiłowany, łączą ją niejasne stosunki, a ostatecznie to ona ponosi odpowiedzialność za jego śmierć. Również nie przypisywano jej dzieci (poza jednym - bogiem Szara).
Isztar była po przyjacielsku łączona z boginią Nanaja i wraz z nią była czczona w Uruk i w Kisz.
- Symbolem asyryjskiej bogini Isztar była pięcioramienna gwiazda [obecnie znak ten stał się powszechny symbolem awansu wojskowego].
Pięcioramienna gwiazda