Lamia (gr. λαιμός; laimos; gr. przełyk) – kobiecy demon z mitologii greckiej, który wabi dzieci i młodych mężczyzn, aby je pożreć.
Wygląd[]
Lamia jest demonicznie piękną kobietą o wężowym ogonie zamiast nóg. Potrafiła jednak przybrać w pełni kobiecy kształt, aby wabić swoje ofiary.
Lamia w mitologii greckiej[]
Była ona królową Libii i kochanką Zeusa. Gdy zazdrosna Hera zabiła dzieci Lamii i Zeusa, oszalała z bólu matka zaczęła mordować wszystkie napotkane dzieci. Z czasem zmieniła się w potwora, którym jest do dziś. Według innej wersji była córką Posejdona. Niekiedy jest pokazywana jako wężowa kobieta ze skamieniałą twarzą, tak jak opisał ją historyk Diodor Sycylijski.
Czasem wspomina się o tym, że Lamia została przeklęta i nie może zamknąć oczu, przez co wciąż dręczy ją obraz swych zamordowanych dzieci. Była zaliczana do menad (bachantek), czyli kobiet, które tworzyły orszak Dionizosa w podróżach z Libii do Grecji.
Analogie
- Czasami utożsamia się Lamię z Lilith - pierwszą żoną Adama jeszcze przed Ewą, przeklętą przez Boga za ucieczkę ku demonom, która również żywi się dziećmi.
- Niekiedy Lamia jest przedstawiana jako wampir, lub sukkubus -
demony które uwodziły i wysysały krew ofiary.
- We współczesnym folklorze greckim Lamia jest upodobniona do Baby Jagi. Mieszka na odludziu w podupadłym domu lub wieży, zjada ludzkie ciała i ma magiczne zdolności. Potrafi latać i często wykorzystuje tę umiejętność. Fruwa nad polami i niszczy plony.
- Lamia jest także obecna w folklorze państw bałkańskich, gdzie oznacza stworzenie przypominające olbrzymiego gada z psią głową, mającego ogromne pazury i zęby. Paszcza lamii jest tak wielka, że może połknąć w całości człowieka albo nawet wołu. Lamia panuje nad lokalnymi wodami, może zatrzymać np. bieg rzeki i zagrozić okolicy suszą. W ten sposób zmusza wieśniaków do składania jej ofiar z ludzi.
- Lamia ma swój odpowiednik w mitologii mezopotamskiej - demona zwanego "Lamasztu".