Re (Ra) (mit. egipska) – bóg Słońca, stwórca świata i pan ładu we Wszechświecie. Czczony w starożytnym Egipcie, przedstawiany z dyskiem słonecznym, z głową sokoła. Uważano go za najważniejszego boga. Jego symbolem był obelisk. Starożytni Egipcjanie wierzyli, że sam się stworzył z Praoceanu Nun.
Imię Ra występuje w wielu imionach egipskich, np. Ramzes oznacza „syn Ra”. Wierzono, że Re ma aż 72 odmienne postaci (np.: Chepri).
Utożsamiany był również z innymi bogami Egiptu:
Wygląd[]
Czerwony (rzadziej żółty) dysk jest symbolem tarczy słonecznej widnieje nad głową boga i jest otoczony kobrą - symbolem bogini Wadżet. Podwiązana, zaplatana i na końcu podkręcona do góry broda symbolizuje boskość. W rękach zazwyczaj dzierży typowe atuty męskich bogów: laskę mocy – was i symbol życia oraz płodności – anch. Najczęściej przedstawiany jest siedzący, na tronie - często dekorowanego różnokolorowymi piórami; rzadziej występuje stojący. Bóg jest albo od pasa w górę nagi albo odziany w rodzaj koszulki z niebiesko-zielonych lub różnokolorowych piór – co wskazuje na niebiańską sferę jego poczynań. Wokół bioder ma obcisłą, białą spódniczkę z plisowaną, przeważnie zółtą połą (dolna część tej spódniczki) i przywiązanym z tyłu byczym ogonem – symbolem władzy królewskiej.
Ra jest sobą tak naprawdę tylko w chwili, kiedy znajdzie się w zenicie. Gdy rano rodzi się z Nut nazywa się Chepri i ma postać żuka – skarabeusza, toczącego kulkę gnoju(Słońce). Jest to żywy obraz młodego boga, zajętego "wytaczaniem" Słońca na szczyt jego biegu. Z kolei pod wieczór Ra wyraźnie się starzeje i zmienia się w wspartego na lasce starca – Atuma.
Hipostazy[]
Specjalnie skomponowany na królewski użytek hymn do Ra, tzw. Litanię Słoneczną, wypisano w korytarzach wejściowych królewskich grobów XIX i XX dynastii w Dolinie Królów Tekst ten wylicza aż 72 hipostazy (odmienne postacie) Słońca. Formy te pojawiają się często obok siebie jako winiety (ilustracje). Najczęściej mają postać zmumifikowanych istot z przeróżnymi symbolami zamiast głów. Ale są też takie, jak np. przywiązany przy kiju jeniec o zabawnie w tym kontekście brzmiącym imieniu Inkiju czy też różne formy kocie, o wyraźnie dźwiękonaśladowczych nazwach: miua i miuti. Formy te rezydują w zaświatach i Ra podczas swej podroży po niebie nocnym odwiedza je wszystkie. Inne hymny do Słońca zdobią framugi kaplic, grobów osób prywatnych, przy czym pieśni do do Słońca porannego zawsze wpisane są na ścianie, na którą promienie Słońca padają rano, a pieśni do Słońca zachodzącego zajmują ścianę przeciwległą.