Rusałka

Rusałki - w wierzeniach słowiańskich znane też jako Boginki lub Brzeginie, mają postać pięknych, przystrojonych kwiatami młodych dziewcząt o jasnej karnacji skóry i długich, ciemnych włosach, które po bliższym przyjrzeniu się okazują się być zielone z wiankiem na głowie. Zwykle nie noszą żadnego odzienia albo mają na sobie tylko luźne białe suknie.

Serbowie i Bośniacy wierzyli iż właśnie ten wianek daje zjawią moc. 

Uwielbiają muzykę, tańce i śpiewy w równym stopniu, co towarzystwo młodych chłopców, których najpierw wabią do siebie, po czym rzucają na niego czar, z którego praktycznie nie można się uwolnić, łaskoczą nieszczęśnika na śmierć. Istnieje jedna okazja na uwolnienie się z zaklęcia, bardzo rzadko przed zabiciem młodzieńca rusałka zadaje mu zagadki, a gdy otrzyma poprawną odpowiedź, puszcza go wolno.

Mimo zła jakie kryje się pod tymi uroczymi istotami, cieszyli się oni szacunkiem Słowian. Obchodzono nawet tzw. Rusałczy tydzień, w trakcie którego pozwalano na kompanie się w rzekach i jeziorach. Nie wolno było wtedy podejmować się pracy, tylko odpoczywać. Pracocholicy byli karani przez złośliwe rusałki, za brak szacunku dla obyczaju.

Lubią też bujać się na gałęziach drzew zaczepiwszy się o nie swoimi długimi warkoczami a ich donośny śmiech niesie się na całe mile. Zdarza się też, że pilnują ukrytych skarbów.

Rusałki lęgną się z dusz utopionych dziewcząt. Poza Rusałkami Wodnymi, żyjącymi w pobliżu zbiorników wodnych są też Rusałki Leśne, które mieszkają w wydrążonych pniach drzew. Jedne i drugie nie lubią piołunu i raczej nie zbliżają się do osób, które mają go przy sobie.