Tanatos – w mitologii greckiej bóg śmierci, bliźniak Hypnosa, syn Ereba i Nyks.
Zlatuje na czarnych skrzydłach, wchodzi niepostrzeżenie do pokoju i złotym nożem odcina konającemu pukiel włosów. I w ten sposób poświęca człowieka na ofiarę bóstwą podziemnym i na zawsze odrywa go od ziemi. Raz się spóźnił i czekała go niemiła przygoda. Umierał król Admetos. Apollo służył u niego kilka lat i nie chciał, aby umarł. Za niego poświęciła się żona Admetosa, młoda Alketis. Alketis umarła, a gdy przyszedł po nią bóg Tanatos w pałacu akurat znajdował się Herakles. Znał on prawdę, chwycił Tanatosa i powiedział, że nie puści go dopóki nie odda Alketis całej i zdrowej. Bóg śmierci się przestraszył i odszedł, a Alketis mogła żyć dalej. Tanatos miał w Sparcie własną świątynie. Malowano go na urnach, które dawano zmarłym do grobu, a posągi jego ustawiano na mogiłach. Wyobrażano go sobie jako młodego, silnego mężczyznę. Po jakimś czasie zmienił się następnie w chłopca podobnego do Erosa. Ma skrzydła u ramion i pochodnie w ręce; stoi cichutki i smutny z pochyloną głową.